มาถึงห้องโดยสารกันบ้าง เพราะส่วนใหญ่คนที่มองหารถรุุ่นนี้ก็เพราะต้องการรถที่นั่งกันได้หลายๆคน ต้องบอกเลยครับว่าในตลาดบ้านเรา รถแบบนี้ที่นั่งได้เกิน  9 คนนี่แอบหายากเหมือนกันนะ นอกจากจะเป็นรถตู้ไปเลย แต่รถตู้ความรู้สึกกับลักษณะการขับก็จะไม่เหมือนรถคันนี้อีก 

รถคันนี้มีเบาะทั้งหมด 4 แถว ถ้านับตามเข็มขัดนิรภัยที่มีอยู่ก็จะนั่งได้ 12 ที่นั่ง แต่ถ้าเดินทางไกลๆเอาจริงน่าจะนั่งได้เต็มที่แค่ 11 ที่นั่งเพราะ เบาะแต่ละเเถวค่อนข้างจะใกล้กันระยะแต่ละแถวไม่ได้เยอะมาก ถ้าจะปรับเบาะหน้าที่อยู่ข้างคนขับถอยออกมาเพื่อให้นั่งได้ 2 คน (เพราะถ้าไม่ปรับออกมาเข่าของคนที่นั่งเบาะหน้าข้างคนขับจะติดคอนโซลเกียร์) ก็จะทำให้ต้องปรับเบาะแถวหลังๆชิดกันเกินไป เดินทางไกลๆจะทำให้นั่งค่อนข้างเมื่อย

 เบาะหน้าสุดข้างคนขับ

เบาะแถวที่สอง

เบาะแถวที่สาม

เบาะแถวที่สี่

ถ้าปรับเบาะให้นั่งได้ 11 ที่คนนั่งแถวที่สี่ก็จะมีที่ว่างระหว่างเข่ากับเบาะแถวสามอยู่พอสมควร แต่ถ้าปรับเบาะให้ชิดกว่านี่เพื่อให้นั่งได้ 12 ที่นั่ง จะทำให้แถวหลังๆนั่งกันค่อนข้างลำบาก แต่ในท้องตลาดบ้านเรารถที่เป็นลักษณะนี้ ราคาประมาณนี้ แล้วจุคนได้ขนาดนี้ที่เห็นก็มีแค่รุ่นนี้เนี่ยแหละครับ แล้วก็บนเพดานห้องโดยสารมีแอร์กับไฟส่องสว่างให้ทุกตอนครับ

 ไฟเพดานห้องโดยสารมีให้ใช้งานได้หลายแบบมีทั้งปุ่มให้เลือกสีของแสงที่ส่องสว่าง ปรับระดับแสงสว่างได้

 ชุดควบคุมความแรงของลมแอร์แล้วก็อุณหภูมิ

จอไว้ดูหนังครับ 

คอนโซลหน้าตรงกลางก็มีปุ่มควบคุมระบบแอร์ คันเกียร์ เครื่องเล่นวิทยุแบบสอง DIN โดยมีกล้องถอยให้ด้วย ช่องต่อ USB AUX ที่วางแก้วน้ำตรงด้านล่างอีกอันนึง

แผงประตูก็มีปุ่มเปิดปิดกระจกคู่หน้า ปุ่มปรับกระจกมองข้าง แล้วก็ที่เปิดฝาถังน้ำมัน อันนี้ผมชอบนะใกล้มือดี ไม่ต้องเอื้อมลงไปเปิดด้านล่าง เค้าออกแบบมาดีนะผมว่า

ทัศนวิสัยในการขับขี่ถือว่าดีมากครับ เห็นชัด ขับง่ายกว่า Everest ที่ผมขับอยู่เสียอีก วงเลี้ยวแคบ กะระยะง่ายมากเพราะรถรุ่นนี้คนขับนั่งอยู่หลังล้อหน้าเหมือนรถเก๋งหรือกระบะทั่วๆไป เลยกะระยะเวลาเปลี่ยนเลนหรือเลี้ยวเหมือนรถยนต์นั่งส่วนบุคคลทั่วๆไป ไม่เหมือนรถตู้ที่คนขับนั่งอยู่บนล้อหน้าเวลาจะเลี้ยวหรือเปลี่ยนเลนต้องกะระยะเผื่อๆไว้มากกว่า ถ้ากะไม่ดีขับเบียดชาวบ้านเอาได้ง่ายๆเลยเหมือนกัน 

เอาละครับก็มาถึงวันก่อนเดินทางละ อย่างแรกที่ทำเลยก็คือเติมน้ำมันครับ เติมแล้วเซ็ตซีโร่ระยะทางไว้จะได้เอาไว้วัดระยะอัตราสิ้นเปลือง

วันแรกผมออกจากกรุงเทพประมาณเที่ยงตรงแล้วไปทางเพชรบูรณ์เพราะตั้งใจไปเที่ยววัดผาซ่อนแก้วกัน ระหว่างทางก็เลยแวะเที่ยวเขื่อนป่าสักฯซะหน่อย ไม่มีอะไรมากครับวันแรกแวะนอนตัวเมืองเพชรบูรณ์ แล้วออกไปเจอเพื่อนสมัยเรียนแล้วกับกลับมานอนเตรียมเที่ยวต่อวันรุ่งขึ้น 
พอเช้าวันรุ่งขึ้น ว่าจะไปเที่ยววัดผาซ่อนแก้วกันก่อนแล้วค่อยไปพิษณุโลก ก่อนออกเดินทางก็ต้องเติมน้ำมันกันก่อน วันแรกวิ่งไป 492.3 กิโล เติมไป 50.07 ลิตรคำนวณออกมาก็ได้เกือบๆ 10 กิโลต่อลิตร ผมเองขับเร็วพอสมควร แล้วตอนจอดแวะพักตามปั๊มก็ติดเครื่องยนต์ทิ้งไว้ ก็ถือว่าไม่ได้กินน้ำมันจนเกินไปนะ

เติมน้ำมันเสร็จก็ไปวัดผาซ่อนแก้วครับ เจ้า H1 คันนี้ต้องยอมรับนะครับว่าอัตราเร่งดีมากขึ้นเนิน ขึ้นเขาสบายๆ ช่วงล่างก็ถือว่ามั่นใจได้เข้าโค้งได้อย่างสบายใจ พวงมาลัยถึงจะไม่คมมากแต่ก็ถือว่าดีในระดับนึงรู้สึกไม่หลอกมือดี พอลงมาจากวัดผาซ่อนแก้วผมก็มุ่งหน้าไปพิษณุโลก
ช่วงจากเพชรบูรณ์ไปพิษณุโลกผมพลัดให้น้องเขยขับเลยได้ลองนั่งเบาะแถวสามดู ถือว่านั่งสบายใช้ได้นะครับ เบาะหลังสุดก็เอาไว้วางกระเป๋าเดินทาง ของใช้ทั้งหลาย จุได้เยอะเหมือนกันครับ เที่ยวนี้ไปกัน 6 คนกระเป๋าเดินทางสิบกว่าใบ เหมือนย้ายบ้านกันเลยที่เดียว

 ระยะห่างระหว่างเข่าคนนั่งเบาะแถวสามกับเบาะด้านหน้า

ก่อนขึ้นไปเชียงรายก็ได้ไปแวะที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุเพื่อไปกราบสักการะพระพุทธชินราชแล้วก็ได้ไปกราบสักการะพระธาตุช่อแฮที่แพร่ เพราะเป็นพระธาตุประจำปีเกิดแฟนผมพอดี วันที่สองก็ไม่มีอะไรมากครับแวะนั่นแวะนี่แล้วก็ไปนอนที่ตัวเมืองเชียงราย

เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนออกเดินทางก็ต้องเติมน้ำมันกันก่อน เมื่อวานนี้วิ่งไปทั้งหมด 617.8 กิโล เติมน้ำมันไปทั้งหมด 61.96 ลิตรคำนวณมาแล้วก็ประมาณ 10 กิโลลิตรเหมือนเดิม สำหรับผมถือว่ารับได้นะเพราะที่วิ่งมาช่วงระหว่างแพร่ไปพะเยามีช่วงที่ต้องขับผ่านเขาแล้วเป็นทางเลนสวนต้องเร่งแซงบ้างอะไรบ้างตามปกติของการขับบนเขา

หลังจากเติมน้ำมันเสร็จก็แวะเที่ยวที่วัดห้วยปลากั้งแล้วก็พิพิฒภัณฑ์บ้านดำแล้วก็ไปให้สุดกันที่ชายแดนแม่สายเพื่อพาสาวน้อยสาวใหญ่ไปเดินซื้อของ ช้อปกันจนล้มละลายกันไปเลยทีเดียว หลังจากลงมาจากแม่สายก็มุ่งไปที่จุดหมายที่เราขึ้นเหนือมากันเที่ยวนี้ครับ บ้านเทอดไทย อำเภอแม่ฟ้าหลวง กว่าจะถึงใช้เวลาสามวัน

ไฮไลท์ของเที่ยวนี้คือตอนขึ้นไปบ้านเทอดไทยเนี่ยแหละครับ ทางขึ้นเขาค่อนข้างชัน แล้วขึ้นยาว ลงยาว รถไม่ดีขับขึ้นลำบากครับ ถ้าใครเคยไปเที่ยวทุ่งดอกบัวตอง ดอยหัวแม่คำจะทราบดี เพราะบ้านเทอดไทยเป็นทางผ่านไปดอยหัวแม่คำ

เสียดายกล้องติดรถที่เอาไปด้วย เมมโมรี่พังมารู้ตอนที่ลงมาถึงกรุงเทพแล้วเนี่ยแหละ ไม่งั้นจะได้เอาคลิปเส้นทางมาลงให้ชมกัน รูปก็ไม่ได้ถ่ายไว้เพราะทุกคนในรถช่วยกันลุ้นครับ ตอนอยู่บ้านเทอดไทยก็ได้แวะไปเที่ยวใกล้ๆระแวกนั้้นอีกที่สองที่

แล้วก็มาถึงวันกลับครับ ไม่ได้แวะไหนเลย ขับยิงยาวลงมากรุงเทพเลย มีได้แวะเติมน้ำมันเที่ยวนึงตรงลำปาง เที่ยวนี้วิ่งไป 465.7 กิโล เติมไปทั้งหมด 54.56 ลิตร คำนวณออกมาเท่ากับ 8.5 กิโลต่อลิตร เที่ยวนี้อัตราสิ้นเปลืองดูสูงหน่อยเพราะช่วงที่ขึ้นลงเขาไปบ้านเทอดไทยระยะทางประมาณเกือบ 100 กิโลต้องใช้เกียร์ต่ำตลอดเพื่อให้มีเอนจิ้นเบรค ไม่งั้นเบรคกับเบรคไหม้แน่นอนครับ

หลังจากเติมที่ลำปางแล้วก็ไม่ได้เติมอีกเลยจนกรุงเทพจัดว่าเทียบกับขนาดรถแล้วถือว่าอัตราสิ้นเปลืองอยู่ในระดับที่น่าพอใจทีเดียวครับ

รวบรัดตัดความเลยแล้วกันครับ รวมๆผมประทับเจ้า H1 คันนี้มากเลยข้อดีมีเยอะมาก จำนวนที่นั่ง ความจุห้องโดยสาร เครื่องยนต์ ช่วงล่าง ทัศนวิสัยดี การขับขี่สนุก ทุกๆอย่างจัดว่าดีมาก เสียอย่างเดียวครับ การบำรุงรักษา อะไหล่ราคาแรงพอสมควร แต่ยังพออะไหล่เทียบจากอู่นอกได้บ้าง ถ้าใครมองหารถรุ่นนี้ไว้ใช้ แล้วมีข้อมูลการบำรุงรักษาหรือแหล่งหาอะไหล่อยู่แล้ว ก็ต้องบอกคำเดียวเลยครับว่า ซื้อได้เลย ใช้แล้วไม่ผิดหวังครับ

ธนกฤต

แนะนำ 107 motor ศูนย์รับซื้อรถมือสอง รับซื้อรถยนต์ รับซื้อรถติดไฟแนนซ์
รับซื้อรถบ้าน รับซื้อรถมือสอง ชลบุรี รับซื้อรถมือสอง สมุทรปราการ 
ติดต่อที่ 095-825-1998